طراحی منوی رستوران‌ها
آیا تا به‌حال به رستورانی رفته‌اید که به دلیل طراحی نامناسب منو گیج و حتی گمراه شده باشید؟ روبروشدن با آیتم‌هایی که توصیف مناسب و صحیحی ندارند و یا احساس اینکه حتماً می‌بایست در مورد آیتم سؤالاتی را در جهت اطمینان از درک صحیح آن بپرسید، می‌تواند لذت‌بردن و آرامش در محیط رستوران را مختل سازد. صرف زمان برای دستیابی به منویی حرفه‌ای و قابل فهم، باعث می‌شود تا مشتریان به‌جای احساس سردرگمی، بتوانند بدون هدردادن زمان از غذای خود لذت ببرند.
زمانی که یک مشتری وارد رستوران شما می‌شود و یا حتی منوی رستوران شما را به‌صورت آنلاین بررسی می‌کند، یکی از اولین مواردی که به دنبال آن می‌گردد، نوع غذا است. چه نوع غذایی سرو می‌کنید؟ هزینهٔ یک وعدهٔ غذایی چقدر است؟ آیا منوی ثابتی دارید و یا با تغییر فصل از منوی متفاوتی استفاده می‌کنید؟
منوی کارآمد نه‌تنها پاسخ سؤالات بالا را فراهم می‌آورد، بلکه به مشتریان درک عمیق‌تری از آنچه می‌توانند از رستوران انتظار داشته باشند می‌دهد. در ادامهٔ این مطلب، به مواردی که در نحوهٔ طراحی یک منوی کارآمد و دقیق برای رستوران مؤثر است، می‌پردازیم.
هویت رستوران خود را بشناسید: سبک سرویس‌دهی شما چگونه است؟
شاید اولین قدم در طراحی منو، درکی صحیح از ایده و مفهوم کلی رستوران است. آیا رستوران شما با مفهوم رستورانی که ظهرها برای کارگران و کارمندان وعده‌های غذایی ارزان سرو می‌کند نزدیک‌تر است یا به یک رستوران با غذاهای گیاهی که گاهاً فضاهای کلاسیک را نیز بازسازی می‌کند؟ آیا می‌توان رستوران شما را به‌عنوان فضایی گرم و خانوادگی در نظر گرفت؟
قبل از اینکه به جنبهٔ زیبایی‌شناسی منو بپردازید، می‌بایست تمام غذاهایی که قرار است سرو کنید را مشخص نمایید. این موضوع در تعیین اندازهٔ منو و حتی نیاز یا عدم نیاز به منوهای مختلف برای وعده‌هایی غذایی و یا روزهای مختلف کمک خواهد کرد.
چارچوب: کنارهم قراردادن آیتم‌های منو
اکنون که به قلب و مفهوم اصلی رستوران خود پرداختید، نوبت به کنارهم گذاشتن جنبه‌های اساسی منو به گونه‌ای که مکمل آنچه تاکنون ایجاد کرده‌اید باشد، می‌رسد.
- غذاهای خود را در دسته بندی‌های معقول سازماندهی کنید.
پس از یادداشت کردن تمام غذاهایی که تصمیم به سرو آن‌ها دارید، می‌بایست منطقی‌ترین راه برای مرتب‌کردن آن‌ها را بیابید. گزینهٔ بسیار رایج برای این کار، طبقه‌بندی غذاها بر اساس نوع است، مثلاً، سوپ، ساندویچ، سالاد. این گزینه غالباً برای رستوران‌های بزرگ یا رستوران‌هایی با منوی گسترده مناسب است.
گزینهٔ دیگر، سازماندهی منو بر اساس جایگاه آن در یک وعدهٔ غذایی است، پیش‌غذا، غذای اصلی، دسر. معمولاً این گزینه برای رستوران‌های لوکس و یا رستوران‌های کوچک مناسب شمرده می‌شود.
- داستان‌سرایی کنید، یا نکنید: مقدار اطلاعاتی که باید به اشتراک گذاشته شود را تعیین نمایید.
اکثریت مردم می‌دانند پنیر پیتزا چیست، اما باز هم هزاران راه برای توصیف این مادهٔ خوراکی وجود دارد. یک پیتزای ۱۲ اینچی ممکن است تنها ۱۲ دلار ارزش داشته باشد، درحالی‌که پیتزای منحصربه‌فردی که از آرد تازه آسیاب‌شده، گوجه فرنگی برشته‌شده بر روی آتش و پنیر پارمژان وارداتی تهیه شده باشد، می‌تواند تا ۱۸ دلار نیز قیمت‌گذاری شود. اگرچه ممکن است این توصیف طولانی و نسبتاً لوکس، مانع از ورود افراد عادی به رستوران شما شود.
هنگام نوشتن توضیحات محصول، مشتریان هدف خود را در نظر بگیرید. چنانچه می‌خواهید افرادی را جذب کنید که به کیفیت مواد و ترکیبات طعمی خلاقانه اهمیت می‌دهند، ممکن است لازم باشد چندین توصیف‌کننده به هر محصول اضافه نمایید. اما اگر عمدتاً بر روی افراد معمولی که به دنبال یک وعدهٔ سیرکننده هستند تمرکز کرده‌اید، می‌بایست اطلاعاتی در مورد اندازهٔ غذا فراهم آورید.
اما اطلاعاتی که در اختیار مشتریان قرار می‌دهید به همین‌جا ختم نمی‌شود. در منوی برخی از رستوران‌ها آیتم یا آیتم‌هایی وجود دارد که در پس پیدایش آن‌ها داستانی نهفته و یا حتی ممکن است تأسیس خود رستوران نیز با داستانی همراه باشد. در بیشتر موارد بیان‌کردن این داستان برای مشتریان جذاب بوده و تمایل آن‌ها برای سفارش آن غذای خاص را افزایش می‌دهد.
منویی طراحی کنید که با تم رستوران همخوانی داشته باشد.
زمانی که در مورد غذاها و اطلاعات آن‌ها به نتیجه رسیدید، نوبت به طراحی منو می‌رسد. همانطور که عناصر دکوراسیون از قبیل مبلمان، نقش مهمی در ایجاد حس کلی از مفهوم رستوران شما ایفا می‌کند، عناصر طراحی منو نیز در ایجاد این حس حائز اهمیت هستند.
- فونتی مناسب برگزینید.
هزاران فونت برای انتخاب وجود دارد، اما این به معنی استفاده از تمامی آن‌ها نیست. از فونتی استفاده کنید که خوانا بوده و متناسب فضای رستوران شما باشد.
اگرچه استفادهٔ بیش از یک فونت در منو نسبتاً معمول است، اما نباید زیاده‌روی کنید. بهترین گزینه محدودکردن فونت‌ها به سه نوع است: سبک و اندازه، هر دو را در نظر بگیرید. استفادهٔ از فونت‌های بسیار متنوع همانند استفاده از چاشنی‌های متعدد در یک غذاست. همانطور که چاشنی‌های غیرلازم ممکن است طعم واقعی غذا را زیر سؤال ببرند، فونت‌های متنوع نیز می‌توانند باعث از بین‌رفتن ماهیت اصلی منوی یک رستوران شوند.
یک تایپ تمیز و بدون سریف برای مشتری احساسی شبیه به در شرف لذت‌بردن از غذاهای ساده و در عین‌حال مدرن فراهم می‌آورد، درحالی‌که یک قلم سریف ظریف ممکن است نشان‌دهندهٔ تجربه‌ای از یک رستوران لوکس باشد.
- یک رنگ مناسب انتخاب کنید.
نکتهٔ بعدی که می‌بایست مدنظر قرار دهید، استفاده از یک رنگ مناسب است. همان روانشناسی که برای رنگ‌های تابلوها، دیوارها، … استفاده کرده‌اید، در مورد رنگ یا رنگ‌هایی که برای منو انتخاب می‌کنید نیز صدق می‌کند. بنابراین چنانچه قبلاً رنگی را به‌عنوان رنگ اصلی برگزیده‌اید، می‌توانید از همان رنگ در منوی رستوران خود استفاده نمایید. اما اگر هنوز رنگ خاصی را انتخاب نکرده‌اید، تأثیر رنگ‌ها بر احساسات و یا حتی نمادبودن آن‌ها را در نظر بگیرید.
- آیا می‌خواهید منوی شما حاوی تصویر باشد؟
در مرحلهٔ بعد، باید تصمیم بگیرید که آیا مایل به قراردادن تصویر غذاها در منوی خود هستید یا خیر. بسیاری از رستوران‌ها به دلایل مختلف از این کار سر باز می‌زنند. افزودن عکس ممکن است باعث افزایش هزینهٔ چاپ منو شود، علی‌الخصوص اگر دائماً در حال تغییر منو هستید. علاوه بر این، درج تصاویر غذاهای رایجی مانند همبرگر، ضروری به‌نظر نمی‌رسد.
اما چنانچه آیتم‌های منوی شما کمی تخصصی‌تر هستند، استفاده از چند عکس ایدهٔ خوبی است، چرا که مشتری نسبت به آیتم ناشناخته‌ای که تا به‌حال امتحان نکرده آگاهی پیدا می‌کند.
- چیدمان: ایده‌های متفاوت دربارهٔ چیدمان بصری
زمانی که صحبت از فاصله‌گذاری عناصر بصری در منو می‌شود، به‌طور کلی با دو مکتب فکری روبرو هستیم. در ادامه به توضیح مختصری در مورد این مکاتب خواهیم پرداخت.
«قاعدهٔ تقدم و تازگی» (rule of primacy and recency) به این معنی است که افراد غالباً اولین و آخرین مورد از هر لیست را به خاطر سپرده و اولویت‌بندی می‌کنند. رستوران‌دارهای باهوش یک آیتم از پرسودترین موارد را در ابتدای منو و آیتمی دیگر را در انتهای منو قرار می‌دهند. آن‌ها همچنین گزینه‌های یک دسته را به هفت مورد محدود می‌نمایند؛ اگرچه مشتریان علاقه‌مند به موارد متنوع هستند، اما وجود گزینه‌های بیش‌ازحد زیاد ممکن است آن‌ها را کلافه کند.
کارشناسان برندینگ معتقدند که منوی رستوران‌ها از یک Sweet Spot Visual یا «نقطهٔ شیرین بصری» برخوردار است و رستوران‌دار و سرآشپز می‌بایست پرسودترین آیتم منو را در آن نقطه قرار دهند. اما فراموش نکنید، این نقطه تنها چند سانتی‌متر با سمت راست قسمت بالای منو فاصله دارد.
از طرفی دیگر، اخیراً مطالعه‌ای در مجلهٔ تحقیقات هتلداری و گردشگری (Journal of Hospitality and Tourism Research) الگوی متفاوتی از خواندن منو را ارائه داده است. بر اساس این مطالعه، مشتریان معمولاً ابتدا به دنبال اطلاعاتی از قیمت آیتم بودند و در نتیجه توجه آن‌ها قبل از هر چیز به قیمت‌ها معطوف بود. اگر با مشتریان رستوران خود آشنا هستید، با استفاده از نتیجهٔ این مطالعه می‌توانید به‌راحتی منوی خود را طراحی کرده و قیمت‌ها را به گونه‌ای تنظیم کنید که مشتریان را به‌سمت غذاهایی با حاشیهٔ سود بالا سوق دهید.
- کاغذی مناسب برای منو برگزینید.
منو می‌تواند بر روی کاغذهای نازک بدون بافت یا کاغذهای ضخیم با بافت‌های متفاوت چاپ شود. به‌علاوه، می‌توان کاغذها را صحافی و به کتابی کوچک تبدیل کرد، یا اینکه با یک سیم یا چیزی شبیه به این آن‌ها را به‌هم متصل ساخت.
از طرف دیگر، ممکن است ترجیح دهید منوی چاپی نداشته باشید. در این صورت منوی رستوران شما آنلاین است و یا می‌توان آن را با استفاده از کد اسکن کرد. اگرچه این کار در جهت حفظ محیط زیست ایدهٔ خوبی است، اما برای افراد مسن و یا کسانی که به تکنولوژی علاقه‌ای ندارند گزینهٔ مناسبی به‌حساب نمی‌آید.
طراحی و ایجاد یک منوی جذاب و کارآمد تمام ماجرا نیست. به‌روز نگه‌داشتن منو، ایجاد تغییرات در منو بر اساس درخواست‌ها و شکایات مشتریان و همچنین در نظرگرفتن فصل برای غذاهای خاص، از موارد حائز اهمیت در بهره‌مندی از یک منوی موفق به‌حساب می‌آیند.